Ferdie den Butter (Capelle aan den IJssel, 1995) is beleidsmedewerker bij de Rijksoverheid. Hij woont in een studentenhuis in Utrecht.
Fotografie: Clemens Rikken
“2 voor 12 is mijn zaterdagochtendmomentje. Op vrijdagavond, als de quiz wordt uitgezonden, heb ik meestal wat anders te doen, maar op zaterdag start ik mijn dag altijd met Astrid Joosten. Ik ben gek op quizzen, maar geen enkele is zo moeilijk als deze, wat voor mij juist ook de lol is van het programma. Het is elke week weer een uitdaging om de juiste antwoorden te geven, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik meestal aardig mee kan komen. Ik zou mezelf weleens willen opgeven als kandidaat, maar helaas ben ik niet de enige die mee wil doen. Er zijn volgens mij maar een paar momenten per jaar dat je je op kunt geven. Als je zo’n moment mist, moet je weer een jaar wachten, maar zelfs als je er wel op tijd bij bent, is het niet gezegd dat je wordt uitgenodigd om mee te doen. Dus als iemand van het programma dit leest en nog een plekje over heeft: laat het me weten.
“Lineaire televisie kijk ik nauwelijks. Soms kijk ik fragmenten terug van spraakmakende gasten, zoals eind vorig jaar, toen Jeroen Krabbé te gast was bij Eva Jinek. Hij werd tachtig en vertelde aan de hand van honderden plakboeken over zijn leven. Die man is zo tevreden met zichzelf, dat is al erg grappig om te zien, maar dan wordt hij ook nog onthaald op muziek van Soldaat van Oranje. Dat is bijna satire. Daarover gesproken: Even tot hier en Dit was het nieuws kijk ik altijd terug. Even lachen om de actualiteit. Dat is met alle ellende in de wereld soms even nodig. Ik ben geïnteresseerd in politiek en volg het nieuws op de voet, maar ik kijk weinig nieuwsprogramma’s, want wat ik wil weten, lees ik wel in de krant. Buitenhof zie ik als ik er toevallig langs zap of als er een interessante gast is. Idealiter zou ik een vaste kijker moeten zijn, maar het komt er gewoon niet van, omdat ik op zondagochtend vaak ga sporten. Nee, televisie is voor mij toch meer ontspanning dan een nieuwsbron.
“Naast quizzen kijk ik ook graag naar programma’s die nergens over gaan, zoals Gooische vrouwen. Even languit op de bank en nergens aan denken. De eerste twee afleveringen heb ik samen met mijn vrienden gekeken, omdat we het vroeger allemaal met onze ouders hadden gekeken. Dat was voor ons toch een soort jeugdsentiment. Claire is nog steeds mijn favoriete karakter. Ze is zo lekker cynisch. Gert Verhulst is dat ook. Hij maakt grappige, vaak onverwachte opmerkingen op een serieuze toon waar Viktor, zijn zoon, dan heel hard om lacht. De Verhulstjes is ook zo’n serie die ik steevast terugkijk. Er gebeurt helemaal niets, ze gaan een stuk fietsen of zoiets, maar het is de dynamiek van de familie die het programma leuk maakt. Het zijn gewoon sympathieke mensen waar je graag naar kijkt. De Augurkenkoning is daar ook een goed voorbeeld van. Je volgt het wel en wee van het augurkenimperium van de familie Kesbeke. Dus ja, de oogst mislukt, er loopt een machine vast, dat soort dingen, vaak gevolgd door een hoop gevloek. Maar het zijn zulke lieve mensen. Ze zijn heel erg down to earth en hebben het hart op de juiste plek. Oos Kesbeke gaat bijvoorbeeld naar een dagopvang voor mensen met een beperking om samen met hen augurken in te maken. Dat zie ik iemand als Peter Gillis niet snel doen.”
Ferdie den Butter is de winnaar van de Buis & haard-winactie. Hij heeft de meeste connecties geraden tussen de foto’s op de linker- en rechterpagina van het boek Buis & haard – BN’ers in hun woonkamer.