Kindje op het stuur

Absurdist, schrijver en programmamaker Ronald Snijders over De Beste Grap Aller Tijden. ‘Ik vertelde deze grap eens tegen iemand die depressief was en zelfs die moest erom lachen.’

Fragment. Gehele artikel in VARAgids 16, 2024.

[…]

‘U kent dat wel, fietsen in Nederland, wind tegen, regen tegen, hagel tegen. Gelukkig heb ik dan zo’n kindje voor me op het stuur. Wij hebben twee kindjes, ook een voor mijn vrouw. ’t Is namelijk zo, een auto kunnen we ons niet veroorloven, dus fietsen we nogal veel en met dat weer in Nederland mag u wel stellen dat we heel bewust voor kinderen hebben gekozen.’

“Ik vertelde deze grap eens tegen iemand die depressief was en zelfs die moest erom lachen. Finkers stuurt je altijd een bepaalde richting op, maar uiteindelijk neemt hij een andere afslag dan je had verwacht en krijg je een zak rauw vlees in je gezicht. Die onverwachte afslag is de kern van wat humor is – of in ieder geval van de absurdistische humor waar ik van hou. Je wordt op het verkeerde been gezet, dat zorgt voor kortsluiting in je hoofd en om die kortsluiting op te lossen begin je te lachen. Vooral die zin: ‘Wij hebben twee kindjes, ook een voor mijn vrouw.’ Je kunt niet met een kindje voor op de fiets door de regen fietsen en niet aan deze grap denken.

Neem ook deze van Finkers: ‘Maak je als helderziende dan nooit iets onverwachts mee?’ ‘Jazeker, morgenavond nog!’ Als je het hebt over droge humor, dan is hij daar de meester in. Je merkt dat de zaal door zijn droge opmerkingen en olijke voorkomen (Twents accent, snor, pretoogjes) in een bepaalde staat van zijn komt, in een soort meligheid raakt, waardoor zelfs het oplezen van een lijst met namen nog grappig wordt. Toon Hermans was daarin de grootmeester. Zo’n soort staat van zijn probeer ik ook altijd in een zaal te laten ontstaan en als dat lukt dan is de avond geslaagd. Nog een, om het af te leren: ‘Ik ben niet getrouwd. Mijn schoonouders konden geen kinderen krijgen.’ Ze lijken zo eenvoudig, die grappen, maar ze zitten ontzettend geraffineerd in elkaar. Finkers zegt daar zelf over: ‘De leukste grappen zijn niet bedacht. Maar ja, bedenk die maar eens’.”