Lamyae Aharouay leidt de Koot & Bie jubileumaflevering over ‘onderbuikgevoelens en populisme’ in en merkt op dat de satire van het duo ‘bijna profetisch’ was.
“Ik kwam voor het eerst in aanraking met Van Kooten & De Bie door een collega van BNR,
waar ik destijds sidekick was bij een radioprogramma. Ik ben geboren in 1990, dus ik heb ze
niet bewust op televisie gezien, maar die collega wist dat ik geïnteresseerd was in de politiek
en wees me vaak op fragmenten die iets met de actualiteit te maken hadden. Hij zei: je
denkt dat dit allemaal voor het eerst gebeurt, maar Koot & Bie hebben hier veertig jaar
geleden al een sketch over gemaakt. Toen ontdekte ik dat hun satire bijna profetisch was, al
weet ik ook wel dat zij inhaakten op sentimenten die in het land leefden en die nu alleen
maar sterker lijken te zijn geworden.
“Neem het fragment Turkenburg. Dat kun je nu zo weer uitzenden. Tedje van Es van De
Tegenpartij staat voor een kaart van Nederland, waarop met een viltstift twintig nieuwe
provincies zijn getekend. Eén provincie voor elke minderheidsgroep met een
migratieachtergrond. Turkse Nederlanders worden ondergebracht in Drenthe, ‘vanwege de
ruime mogelijkheden van schapen’. Surinaamse Nederlanders verhuizen naar het zuiden,
‘want daar is het altijd een paar graadjes warmer’. Griekse Nederlanders verkassen naar de
Waddeneilanden, ‘eilanden, water rondom, dat zijn ze gewend, net als thuis’. Denken in
simpele oplossingen past in de huidige politieke tijd. Kijk naar wat in Den Haag een
asielcrisis wordt genoemd. Dat is een zeer complex onderwerp dat sommige politici met
simpele maatregelen beloven op te lossen. Een paar maanden geleden, toen hij het
regeerprogramma presenteerde, sprak premier Schoof nog van een ‘gevoelde’ asielcrisis.
Dus niet een daadwerkelijke asielcrisis, maar een gevoelde asielcrisis. Inmiddels spreekt hij
van een daadwerkelijke asielcrisis, onder het mom: de kiezer voelt het dus wij gaan daarin
mee.”
Lees het gehele stuk in de VARAgids van 26 november 2024.
Nick Muller 