Het werk van meesterfotograaf Erwin Olaf (1959) is gevierder dan ooit: een tentoonstelling in het Rijksmuseum, reizen naar Mallorca, Moskou en Hongkong. Terwijl zijn gezondheid steeds brozer wordt, neemt zijn engagement toe. ‘Ik vind dat we onze westerse waarden veel te snel te grabbel gooien.’
(Groot interview in HP/De Tijd 04, 2016.)
‘Ik ben een beetje kortademig,” zegt fotograaf Erwin Olaf terwijl we via zijn fotostudio – een grote ruimte vol opgerolde lappen stof, rekwisieten en bordkartonnen wanden – naar het keukentje lopen. “Dat komt doordat ik erfelijke longemfyseem heb, maar dat had je vast al wel gelezen. Ik heb eigenlijk twee bellen oude lucht in mijn longen, in elke long één. Die bellen gaan er niet meer uit. Daardoor neem ik minder zuurstof op.”
De muren van de keuken zijn beschilderd met ogen, neuzen en monden. Op het aanrecht staan een koffiezetapparaat en een magnetron. De ruimte wordt doorkliefd door een lange tafel, waaraan we plaatsnemen.
Hoe gaat het met je?
Verbaasd: “Met mij?”
Ja. Omdat onze vorige afspraak werd gecanceld vanwege je broze gezondheid. ‘Ziekenhuis in, ziekenhuis uit’ noemde je assistent het.
“O, dat. Nu ja, ik heb twee sporen: het gaat goed wat betreft werk en liefde, maar niet zo goed qua gezondheid. Dat komt door dat longemfyseem. Ik word steeds kwetsbaarder, merk ik. Ik word iets eerder oud dan andere mensen.”
Hoe merk je dat in het dagelijks leven?
“Nou, traplopen gaat bijvoorbeeld moeilijker. Een paar jaar geleden liep ik nog moeiteloos drie trappen op naar mijn huis. Nu moet ik na twee trappen een minuut of twee op adem komen, dan na de laatste trap weer een minuut wachten en dan kan ik naar binnen. Fietsen gaat ook minder. Ik heb tegenwoordig een elektrische fiets omdat fietsen op een normale fiets niet meer lukt. En een potje neuken op het hoogste niveau zit er ook niet meer in.”
Heb je nog weleens een scharrel?
“O, jawel hoor.”
Waar pik je die op? Via een datingapp als Grindr?
Met gierende lach: “Ja! Dat is toch een schatkamer! Ik vind het net de Febo. Je trekt een luikje open en je krijgt een kroketje.”
Hij hoest, neemt een slok koffie. “Maar laten we eerlijk zijn: ik ben ook maar een zak oude lucht. Dat heeft ook invloed op je seksualiteit. Daarom gebruik ik een app als Grindr ook niet meer zo vaak. Daar ben ik misschien iets te oud voor. Ik heb mijn leeftijd heel lang ontkend. Pas een jaar of drie geleden heb ik afscheid genomen van mijn jeugd. Tot die tijd stond ik met een leuk kort T-shirt aan en een xtc-pil in mijn mik lekker om me heen te grabbelen op de Gay Pride, maar nu denk ik: ze moeten eerst aan mij beginnen te grabbelen en dan grabbel ik wel terug. Maar er zijn best jongens die op oudere mannen vallen hoor. Ze willen allemaal een daddy die van alles met ze doet. Maar dan denk ik: sodemieter op, doe jij maar lekker van alles bij mij!” Schaterlachend: “Ik op m’n rug en verwen me maar. Werken, kreng!”
Nick Muller 