Bij antiquariaat Hinderickx & Winderickx kocht ik voor negen euro een eerste druk van ‘De Vergaderzaal’ van Albert Alberts. De rug was wat vergeeld, het voor- en achterplat niet.
‘Die jongen gaat voor kwaliteit’, mompelde de tevreden verkoper tegen zijn collega – een gesoigneerde oudere heer die elpees aan het sorteren was – toen ik de winkel verliet.
Even later installeerde ik me op het terras van Café Lebowski, recht onder de Dom, en begon met lezen. De geur van koffie vermengde zich met de geur van het boek: muf en droog, met een zweem van sigarenrook als je een pagina omsloeg.
Ik rook de vijftiger jaren vergaderzaal terwijl ik erover las.
Na twee cappuccino’s en een koffie verkeerd had ik het boek uit.
Die avond las ik in een bespreking dat de schrijver er twintig jaar over heeft gedaan om het tachtig tellende pagina tellende boekje te voltooien.
Op een kladblaadje noteerde ik: ‘Geluk: een boek kopen waar een schrijver twintig jaar over heeft gedaan en dat diezelfde middag nog uitlezen.’