Leonard Cohen was voor mij de Heilige Geest in de drie-eenheid met Bob Dylan en The Rolling Stones.
In augustus schreef ik hem een brief. Zomaar. Omdat ik vind dat je je helden moet bedanken.
De brief telde twee kantjes. Ik had er mijn best op gedaan. Ik schreef hem onder meer hoezeer ik hem bewonder, welke teksten mij houvast bieden als het even pikdonker is, welke teksten ik luidkeels meezing als ik dronken ben van geluk.
Wie mij kent, weet dat ik gesigneerde biografieën verzamel. Op goed geluk had ik die van hem bijgevoegd met de vraag of hij die voor mij zou willen signeren.
Vorige maand – op 6 oktober om precies te zijn – viel er tot mijn stomme verbazing een pakketje op de mat.
Vier dagen later kwam zijn laatste album uit: ‘You Want It Darker’.
Op maandag 7 november, aan de vooravond van de presidentsverkiezingen in Amerika, stierf hij op 82-jarige leeftijd aan de gevolgen van leukemie.
Leonard Cohen is dood, maar zijn poëzie zal de wereld blijven verlichten. ‘There is a crack, a crack in everything / that’s how the light gets in.’
Nick Muller 