‘Het zou weleens kunnen zijn’, oppert Geert Mak in een van zijn podcasts, ‘dat Donald Trump ten onder gaat aan Donald Trump. Dat hij knettergek wordt van zichzelf en dat hij simpelweg uit een dwangbuis uit het Witte Huis gevoerd moet worden. Ik wil daar wel een weddenschap op sluiten.’
Ovidius wist het al: voor een narcist is niets zo gevaarlijk als zijn spiegelbeeld.
In de documentaire A Strange Love Affair With Ego, waarin Ester Gould vier jonge vrouwen met een ongezonde hang naar aandacht en waardering volgt, poneert een van de geïnterviewden stellig: ‘Iedereen kan krijgen wat hij of zij wil. Krijg je dat niet, dan ben je een nul.’
De aanleiding voor de documentaire is de dood van Rowan Gould, de grote zus van de documentairemaakster, die, in de waan van haar eigen grootsheid, uit het leven stapte toen ze de door haar zelf opgelegde verwachtingen niet kon waarmaken.
Uit een brief van Rowan aan Ester citeer ik: ‘You said I’m not in the remotest sense important. It doesn’t really hurt. You just don’t get how the world works.’