Sander van de Pavert (1976) is vooral bekend van Luckytv, zijn veertig seconden durende bijdrage aan De Wereld Draait Door waar hij dagelijks zo’n tien uur aan werkt. Vanaf april staat hij in het theater met Lucky Live. Wat leest, kijkt en luistert hij als hij niet bezig is met het maken van satirische filmpjes?
BOEKEN
Weet je, ik werd op een gegeven moment gevraagd voor allerlei dingen die met literatuur te maken hadden. Geen idee waarom. Ik moest een keer op een of andere literatuuravond vertellen over mijn favoriete boeken. Dat was gênant. Ik wist na een paar minuten al niets meer te vertellen. Na afl oop kwam Connie Palmen naar me toe. Ze pakte me bij mijn arm, boog naar me toe en zei: ‘Je bent zo’n knappe jongen, maar wat je net deed, ging natuurlijk helemaal nergens over. Maar je bent een heel knappe jongen.’ Sindsdien ben ik erg op haar gesteld. Ik was ook een keer uitgenodigd voor het Boekenbal, dus ik dacht: nou ja, laat ik maar eens gaan. Connie Palmen was een van de eersten die ik tegenkwam. Ze hing meteen om m’n nek: ‘Sander, weet jij… is de bar al open?’ Ik zei: ‘Connie, ik weet het niet, maar we gaan nu op zoek naar een wijntje voor jou.’ Ik houd wel van drinkende oude wijven. Misschien moet ik eens wat van haar gaan lezen.”
THEATER
“Met cabaret heb ik dat weer minder. Ik ga soms weleens kijken hoor, bijvoorbeeld als Hans Teeuwen een nieuwe show heeft, of als er een relatief onbekend talent naar wie ik wel nieuwsgierig ben in een klein zaaltje staat. Vaak kijk ik niet, omdat ik het niet goed vind. Ik heb bijvoorbeeld moeite met de cabaretmastodonten, de grote namen, de mensen die gewaardeerd worden. Ik heb het over iemand als Paul van Vliet. Ik neem weleens kennis van een stukje uit een van zijn conferences op televisie. Het niveau, de inhoud, de grappen die gemaakt worden, is – en ik overdrijf niet – echt ver, ver, ver, ver, ver beneden alle peil. Zijn grappen waren in de jaren vijftig al belegen. Dat geldt trouwens voor heel veel podiumartiesten: er zijn er maar weinig die ik echt grappig vind. Jandino vind ik bijvoorbeeld echt verschrikkelijk. Dat heb ik ook altijd gehad met die andere, die ook de hele tijd etnische grappen maakt, die met die verwrongen kop, hoe heet-ie ook alweer… Jörgen Raymann. Die is daar eigenlijk mee begonnen. Met dat: ‘Ik ben een bruine dus ik kan grappen maken over bruinen.’ Helemaal niet leuk. Helemaal niet grappig. Een invalide die grappen maakt over invaliden vind ik ook niet grappig. Ik vind het alleen leuk als gezonde mensen grappen maken over zieke mensen. En als witte mensen grappen maken over bruine mensen. En andersom.”
Het gehele interview met Sander van de Pavert is hier te lezen.
Nick Muller 