Dries van Agt (Geldrop,1931) is oud-premier. Hij wordt op 2 februari negentig jaar.
Verschenen in het februarinummer van HP/De Tijd. (2021)
Lees het gehele interview hier.
Wat is uw huidige gemoedstoestand?
Droefenis om de teloorgang van kwaliteiten die ik vóór mijn hersenbloeding anderhalf jaar geleden nog had.
Wie zijn uw helden?
De veelal naamlozen die als arts of verpleegkundige hulp verlenen in arme gebieden die worden geteisterd door enig levensbedreigend virus of bacterie.
Aan wie ergert u zich?
Ergerniswekkend vind ik al diegenen die steeds maar proberen elke kritiek op het gedrag van het Israëlische leger in bezet Palestijns gebied te smoren door die kritiek te bestempelen als antisemitisch.
Lijkt u op uw vader?
Mijn vader was een bijzonder blijmoedig mens, ondanks tegenslagen in zaken en in zijn gezondheid. Ik ben daarentegen wat zwaartillend.
Lijkt u op uw moeder?
Mijn moeder was psychisch labiel. Dat heb ik in mezelf niet teruggevonden. Verder gezocht: mag ik mijn verknochtheid aan het recht relateren aan haar vader die rechter was?
Wat zijn uw dagdromen?
Die heb ik niet. De vrije tijd is piekeren of verglijden in slaap.
Wat is uw grootste angst?
Dat mijn vrouw, die al geruime tijd negentig jaar is, eerder zal overlijden dan ik en dat ik dan hulpeloos zal achterblijven.
Bidt u weleens?
Heel zelden maar. Gaat het mij nietswaardige aan om aandacht te vragen van de Allerhoogste?
Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad?
Nee. Wel heb ik intense herinneringen aan de rituele luister van liturgische vieringen, zoals die op de dagen voorafgaand aan Pasen. Maar het aangrijpendst zijn voor mij de Paasvieringen geweest die ik heb meegemaakt op de berg Athos en in een orthodox klooster in Rusland.
Bent u aantrekkelijk?
Dat is mij tot dusver niet gebleken.
Wat is uw definitie van geluk?
Aanvaarding in dankbaarheid van hoe je jezelf hebt aangetroffen.
Waar schaamt u zich voor?
Dat ik om optimaal in Den Haag te kunnen functioneren de zorg en opvoeding van mijn kinderen bijna twaalf jaar lang heb overgelaten aan mijn vrouw.
Bent u monogaam?
Ja. Voor iemand van mijn leeftijd is dit al helemaal geen probleem meer.
Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?
Schreien of wenen heb ik al heel lang niet meer gedaan. Maar veel vaker dan voorheen ben ik in tranen, want toegenomen emotionaliteit is een nog naijlend gevolg van mijn hersenbloeding anderhalf jaar geleden.
Nick Muller 