In het kerstnummer van HP/De Tijd (nummer 10, 2013) was er aandacht voor vijf talenten die dat jaar boven zijn komen drijven. Geïnterviewd zijn: Jacco Gardner, Simone van Saarloos, Erik Scherder, Pieter Derks en Bauke Mollema.
Erik Scherder
Prof. dr. Erik Scherder (61), hoogleraar neuropsychologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, is één van de beste hoogleraren van Nederland. Vandaar ook dat hij werd benaderd om eens in de zoveel tijd college te geven in de Universiteit van Nederland, een onlangs gelanceerd initiatief om elke werkdag een kort college van ’s lands beste hoogleraren op internet te zetten.
Hoogtepunt van 2013?
“Het optreden in de Universiteit van Nederland en alles daaromheen was wel een van de leukste momenten van dit jaar. Niet zozeer omdat mensen me, in alle bescheidenheid, aanspreken op straat en zeggen hoe leuk ze het vinden om naar me te luisteren, maar ook omdat je door meer mensen gewaardeerd wordt voor wat je doet. Ik ben echt enorm verrast door het succes van deze collegereeks, en vind het nog steeds heel eervol dat ik hiervoor ben gevraagd.”
Dieptepunt van 2013?
“Niet zozeer een dieptepunt, maar wel een grote zorg van mij dit jaar is de mondzorg in tehuizen. Ik kom voor mijn werk veel in verzorgingstehuizen waar mensen wonen die cognitief kwetsbaar zijn, veelal omdat ze aan dementie lijden. De mondzorg in sommige van deze huizen is erbarmelijk. Zo hoorde ik laatst dat een demente man een plaatje in zijn mond had, ter vervanging van enkele tanden, dat er meer dan zes maanden niet uit was geweest. Je wilt niet weten hoeveel ziektes daaruit voortkomen. En mocht je anders denken: zo’n verhaal is helaas eerder regel dan uitzondering. Nee, aan die in het algemeen matige tot slechte mondzorg in ons land moet écht iets gedaan worden.”
Waar staat u over tien jaar?
“Dan ben ik nog aan het werk, hoop ik. Wat ik nog wil doen? Ik hoop dat ik mij de komende jaren nog sterk kan maken om de kwaliteit van leven van kwetsbare ouderen te verbeteren. Dat moet wel, met een ouderenbeleid zoals we dat nu hebben. We moeten eens leren kijken naar wat de beste manier is om de kwaliteit van leven van de cognitief kwetsbaren te verbeteren, in plaats van de goedkoopste. De ziekte van Alzheimer – om maar een voorbeeld te noemen – zullen we de komende jaren niet kunnen genezen, maar de behandeling en verzorging van patiënten die aan deze ziekte lijden kan wel drastisch worden verbeterd.”
Nick Muller 